Bepaald vermoeiend is het, om telkens opnieuw de beweringen van ISVAG-fanatici te counteren. In GvA/Het Nieuwsblad van 22 juni ll. reageerde ISVAG-voorzitter Kristof Bossuyt (N-VA) op de oproep van de Aartselaarse MINAraad i.v.m. het recente voorstel van de Nederlandse afvalverwerker AVR, om het ISVAG-afval tegen beduidend goedkopere en vooral klimaatneutrale condities te verwerken in de Rotterdamse haven:
(citaat) “De wetgeving stelt dat het Vlaams huishoudelijk afval binnen Vlaanderen moet worden verwerkt en dus niet mag worden uitgevoerd.”
Wat blijkt? Geen enkele van de voor elke EU-lidstaat, dus ook voor België (Vlaanderen), bindende Europese afvalrichtlijnen verbiedt de export van huishoudelijke afvalstoffen.
Niettemin heeft Vlaanderen zich m.b.t. de verwerking van huishoudelijk afval een erg strak keurslijf aangemeten. Wellicht onder druk van de (hoofdzakelijk) intercommunale afvalverbranders, verenigd binnen de koepelvereniging Interafval. Zoals eerder gesignaleerd, werd een tweetal maanden geleden de voormalige directeur van Interafval door de Vlaamse Regering tot administrateur-generaal van de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) aangesteld.
Uittreksel uit het tot eind dit jaar geldend, door de OVAM opgestelde Vlaams afvalstoffenplan (Uitvoeringsplan Huishoudelijk Afval en Gelijkaardig Bedrijfsafval):
“9.1 Strategie
Vlaanderen hanteert het principe van de zelfvoorziening en kiest ervoor om zelf de volledige verantwoordelijkheid te nemen voor de verwijdering van het Vlaamse gemengd stedelijk afval (GSA), wat betekent dat de gewestgrenzen in principe gesloten blijven voor export voor verwijdering door verbranding (D10) en voor nuttige toepassing (R1) van dit afval.”
“81 Voor import en export voor verwijdering van een welbepaalde hoeveelheid afvalstoffen binnen een welbepaalde periode met een welbepaalde oorsprong en bestemming naar andere gewesten is de expliciete toelating van de Vlaamse minister, bevoegd voor het leefmilieu, vereist. Voor invoer uit en uitvoer naar het buitenland wordt de EVOA-procedure gevolgd.”
In de praktijk blijkt het overbrengen van afval conform de EVOA-procedure van en naar andere EU-lidstaten wel degelijk op relatief grote schaal te gebeuren. Ook de export van o.a. de assen als restproduct van de verbranding van huishoudelijk afval (+/- 10%) vanuit Vlaanderen naar Wallonië, Nederland, Duitsland en Frankrijk. En tegelijk vindt ook in de tegenovergestelde richting de overbrenging van buitenlands afval naar Vlaanderen plaats.
Hiervoor verwijzen we graag naar volgend artikel op de site van de Vlaamse overheidsdienst “Statistiek Vlaanderen”, gebaseerd op data van de Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM).
Uittreksel:
"Bij het niet-gevaarlijk afval waren de grootste stromen ook bouw- en sloopafval (grond en stenen, bagger- en ruimingspecie) en afval van installaties voor afvalbeheer (afval van de verbranding van afval, afval van mechanische afvalverwerking)."
(eigen onderlijning)
BESLUIT:
De uitspraak van de ISVAG-voorzitter, dat de export van Vlaams afval onwettig is, is niet correct om de volgende reden:
Ondanks het in het Vlaams afvalstoffenplan strak aangemeten keurslijf dat de Vlaamse grenzen voor export van afval in functie van de verwerking en de nuttige toepassing ‘in principe’ gesloten zijn, kan de Vlaamse milieuminister hiervoor wel degelijk expliciete afwijkingen toestaan op voorwaarde dat het afval conform de regels van de EVOA-procedure wordt overgebracht.
Jaarlijks worden aanzienlijke hoeveelheden afvalstoffen van Vlaanderen naar andere EU-lidstaten en Wallonië overgebracht, en vice versa.
Het overbrengen van afval naar een andere EU-lidstaat is bijgevolg noch verboden, noch onwettig.
Comments